(เนื้อหาประกอบการทำรายงาน ยังทำรายงานไม่เสร็จดีจ้า)
Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) เป็นโปรโตคอลที่ให้ผู้บริหารเครือข่ายจัดการส่วนกลางและกำหนด Internet Protocol address โดยอัตโนมัติในเครือข่าย การใช้กลุ่มอินเตอร์เน็ตของโปรโตคอล (TCP/IP) แต่ละเครื่องสามารถเชื่อมต่อกับอินเตอร์เน็ตโดยต้องการ IP address แบบไม่ซ้ำ เมื่อมีการติดตั้งเครื่องคอมพิวเตอร์ให้ผู้ใช้เชื่อมเข้ากับอินเตอร์เน็ต จะต้องกำหนด IP address ให้แต่ละเครื่อง ถ้าไม่ใช้ DHCP การกำหนด IP address ต้องป้อนเข้าเอง รวมถึงเมื่อมีการย้ายตำแหน่งไปยังส่วนอื่นของเครือข่ายก็จะต้องป้อน IP address ใหม่ DHCP จะให้ผู้บริหารเครือข่ายดูแลและกระจาย IP address จากจุดศูนย์กลางและส่ง IP address อย่างอัตโนมัติเมื่อการต่อเครื่องใหม่เข้าสู่เครือข่ายแนวคิดของ DHCP ใช้แนวคิดของการเช่าหรือเวลารวม ซึ่งจะให้ IP address เฉพาะเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีอยู่การเช่าเวลาสามารถแปรเปลี่ยน โดยขึ้นต่อการที่ผู้ใช้ต้องติดต่อกับอินเตอร์เน็ตในพื้นที่เฉพาะ DHCP มีประโยชน์กับองค์กรที่มีการเปลี่ยนแปลงผู้ใช้ การใช้ในเวลาหรือการเช่าสั้น นอกจากนี้ DHCP จะทำการคอนฟิกเครือข่ายใหม่ ถ้ามีคอมพิวเตอร์มากกว่า IP address ที่มีให้ DHCP สนับสนุน IP address แบบสถิตสำหรับคอมพิวเตอร์ที่เป็น web server ซึ่งต้องการ IP address ที่ถาวร DHCP เป็นทางเลือกหนึ่งในการบริหารโปรโตคอล ส่วนอีกประเภทคือ Bootstrap Protocol DHCP เป็นโปรโตคอลระดับพิเศษ แต่การบริหารคอนฟิกของโปรโตคอลทำได้ง่าย บางองค์กรใช้โปรโตคอลทั้งคู่แต่ต้องเข้าใจวิธีการใช้งานเป็นสิ่งจำเป็น ในระบบปฏิบัติบางระบบ เช่น Windows NT จะมาพร้อมกับ DHCP server โปรแกรมลูกข่ายของ DHCP หรือ BOOTP จะติดตั้งในเครื่องคอมพิวเตอร์ทำให้สามารถทำการคอนฟิกได้
(ข้อมูลจาก Google)
